Dag volgers allemaal,
Ik weet niet wat er fout gelopen is maar blijkbaar zijn mijn vorige blog berichten niet gepost, mijn excuses hiervoor. Daarom zal ik jullie een kort overzicht geven van mijn activiteiten van de voorbije weken. Na ons bezoekje aan Santigron, hebben we beslist om terug naar onze stage school te gaan. We hebben niet echt meer les gegeven maar hebben vooral aan schoolgebonden activiteiten gedaan. Zo hebben we elke dag meegeholpen in de kantine en hebben we vervangingen gegeven voor de leerkracht die ziek waren/ of geen zin hadden om les te geven. De laatste week voor de plantage - waar ik later meer over vertel- heb ik nog 6 uur les gegeven, mijn mentor was ziek gevallen en de directeur vroeg of ik haar lessen kon overnemen. Dit was voor mij geen probleem, ik was zelfs blij dat ik nog eens voor de klas mocht staan. Nu weet ik het zeker! Ik wil leerkracht worden en liefst zo snel mogelijk! ;)
Naast de schoolgebonden activiteiten heb ik nog stevig doorgewerkt aan mijn schooltaken! Ze zijn allemaal af, nu nog printen, samenbundelen en ik kan ze afgeven op school. Naast het harde werken voor school hebben we toch nog even de tijd gevonden voor wat ontspanning. Op 1 mei, waren er verschillende optredens op het onafhankelijkheidsplein. Toch wel eens de moeite om naar daar af te zakken! :) Suriname bruist van de casino's , ik denk dat er hier een stuk of 20 casino's te vinden zijn, dus voor we terug keren naar België, moesten we dit toch wel eens gedaan hebben! En ik ben hierdoor 60 SRD rijker geworden! De vlindertuin stond ook nog op ons verlanglijstje maar dit hebben we met spijt in ons hart, niet meer gedaan.
De voorbije weken heb ik ook mijn innoverend project uitgevoerd! Iedereen was laaiend enthousiast! Even een korte briefing voor de mensen die geen besef hebben waarover mijn IP zal gaan. Wel mijn IP of innoverend project is mijn eindwerk. Ik heb bewegingskaarten (kijkwijzers) ontworpen voor de verschillende balsporten (voetbal, volleybal, basketbal en handbal) . Hierdoor wordt de zelfstandigheid en het samenwerken gestimuleerd. Mijn mentor gaat dit zeker introduceren in haar eigen lessen, ze krijgt dan ook de geprinte versie van mij! Daarnaast was mijn instituut begeleider ook komen kijken, ook hij was zeer positief en kwam met een leuk voorstel. Hij vroeg of ik dit ook aan zijn studenten wou uitleggen, ik heb dit met plezier aangenomen en ben de weer erop naar het IOL gegaan om daar de werking van mijn bewegingskaarten zowel theoretisch els praktisch te gaan uitvoeren.
De laatste volledige week van mijn verblijf in Suriname hebb ik voor de helft doorgebracht op de plantage Commewijne! Als jullie hier wat meer over te weten willen komen, zullen jullie eens moeten afspreken wanneer ik terug in het land ben! Gisteren heb ik de aller laatste uitstap gedaan van mijn verblijf hier in Suriname, ik ben op kaaimannen geen jagen, ook hier zijn natuurlijk mooie foto's van en spannende verhalen dus laat gerust iets weten en we spreken eens af met een drankje en een hapje!
Ik ga hier afsluiten, mijn laatste blog bericht zal voor woensdag of donderdag zijn! Dan ben ik al terug in het land!
Mi lobi iedereen!
The last month of my internship in Suriname is a fact!
Dag vriendjes en vriendinnetjes,
De laatste maand van mijn stage is aangebroken en volgende week kan ik zeggen dat ik al 3 maand vertoef in het warme en mooie Suriname. Ik heb hier ondertussen al een heel mooi kleurtje opgedaan, dat kunnen jullie waarschijnlijk niet zeggen! Ik heb gehoord dat het weer in België uitermate slecht is. Wel, ik heb speciaal voor jullie een plekje in mijn valies vrij gehouden zodat ik de zon kan meebrengen. Dus wanneer ik -op woensdag 6 juni- mijn valies opendoe, schijnt de zon in België zeker! Hoop ik toch ;)! In mijn vorig blog bericht heb ik jullie een beetje warm kunnen maken voor mijn volgende avonturen. Vorig weekend zijn Stefanie en ik samen naar Santigron geweest.
Even wat achtergrond informatie geven over Santigron. Santigron is een morrondorp aan de Saramaccarivier. Een paar jaar terug is Gillis -de beheerder van het experience tours- daar op bezoek geweest. Hij had onmiddellijk zijn hart verloren aan de gastvrijheid van de bewoners en de authentieke marroncultuur. Zo is hij op het idee gekomen om een klein resort achter het dorp te bouwen dit in samenwerking met de bewoners van Santigron. De bewoners hadden hier geen problemen mee, want dit is een deel van hun inkomsten. Na enkele jaren bouwen, kan Gillis ongeveer een 40 gasten ontvangen. De Santigron experience tour bestaat uit een 1-daagse of een 2-daagse trip. Wij hebben ervoor gekozen om er een 2 daagse trip van te maken. De prijs voor dit tripje kwam op een kleine 140 euro, maar het was me elke cent waard. We vertrokken aan hotel Torarica. Een airconditioned wagen heeft ons tot op het domein gebracht. Eerst nog een kleine stop maken in Lelydorp, hier heeft Gillis wat groente en fruit - verse producten- gekocht voor onze maaltijden.Na dit blitzbezoek, zijn we rechtstreeks naar Santigron gereden - kleine 30km van Paramaribo- waar ons avontuur van start kon gaan.Op het domein stond Standley - onderhoudsman van het park- ons al op te wachten met een welkomstdrankje. Terwijl we heerlijk zaten te genieten van ons drankje, kregen we wat meer uitleg over wat ons allemaal te wachten stond en waar we gingen verblijven. Ondertussen had Standley onze zakken al naar onze kamer gebracht en konden we ons even terugtrekken in de kamer voor wat spullen klaar te nemen want we gingen al onmiddellijk het dorp bezoeken met een lokale Gids "Kenneth"! Een zeer vriendelijk man. Tijdens ons bezoek aan het dorp, hadden we de eer een offerfeest bij te wonen. De kinderen en kleinkinderen van een overleden vrouw, hadden allemaal eten klaar gemaakt. Het is de gewoonte om eten te offeren - op de grond te gooien- voor de mensen die overleden zijn. De vrouwen beweren dat de overledenen ook nog honger hebben, vandaar dat ze voor hen ook nog koken. Dit doen ze niet elke dag maar om de 5 jaar. Eenmaal het op de grond ligt, is het al opgenomen door de geest en barst er een heus feest uit in het dorp. De lokale band komt optreden en van dansen en drinken kunnen ze ook wat! Tijdens dit feest werden we onmiddellijk uitgenodigd door de vrouwen om samen met hen te gaan shaken! Dit hebben we dan ook gedaan tot een regenbui de pret kwam verstoren. Tijdens dit feest hebben we trouwens al een hele tijd alcoholische en niet-alcoholische dranken gedronken die in de prijs inbegrepen waren. Terwijl de regenbui stilletjes wegtrok, zijn we terug naar het resort gegaan waar ons een zeer uitgebreide luxe lunch aangeboden werd. (Dit kwam eigenlijk wel net op tijd want ik kreeg een beetje honger!) Na de lunch werden we verrast met een cultureel optreden. De kinderen van het dorp kwamen optreden. Hierna kregen we de gelegenheid om enkele souvenirs te kopen en nadien konden we een rustige boottocht maken op de Saramaccarivier. Na deze boottocht, nog iets drinken in de lokale bar en vervolgens konden we weer met onze voeten onder de tafel schuiven en genieten van een heerlijke BBQ. Later op de avond zijn we onze benen gaan los gooien in de plaatselijke discotheek. Héhé..., een discotheek midden in de jungle, stel je er maar niet te veel van voor! Maar het was wel gezellig en leuk tot er wat mensen zich begonnen op te dringen. Het was dus tijd om onder de lakens te kruipen.
Rond 9 uur in de ochtend werden we verwacht voor een Europees ontbijt. Dit konden we goed gebruiken want er stond een uitgebreide jungle tocht op de planning. En uitgebreid was hij wel! We hebben heel wat water moeten doorstaan, tijdens deze trip heb ik heel wat bijgeleerd over het leven in de jungle. Het was interessant en boeiend. Na de jungle tocht, kwamen we aan in een inheems dorp waar we even konden rusten en een frisse cola konden drinken. Dan ons terug naar de jungle begeven zodat we snel we ons snel konden douchen. Zo kwamen we al op het einde van onze 2 daagse tour. Na nog een heerlijke afscheidslunch, zijn we ontspannen en voldaan terug keren naar het drukke leven in de stad.
Een weekend ontspannen, wil zeggen een weekje werken voor school en dat hebben we dan ook gedaan. Een goede afwisseling tussen werken voor school en ontspanning, maakt het hier nog zo leuk. Tijdens de week proberen we ook minstens 1 dagje te chillen aan het zwembad. Zodat we toch wel wat bruin gekleurd naar huis kunnen terugkeren.Dit hebben we op dinsdag 1 mei gedaan. Lekker zwemmen, dan douchen en iets klein gaan eten in de Zus en Zo. Het was heel druk in de stad vanwege de feestdag. Op het onafhankelijkheidsplein kwamen een paar artiesten optreden. Dus we hadden weer een rede om te gaan feesten. En dat op een dinsdag! ;) maar goed ook want de volgende dag zaten we alweer achter de computer te werken aan ons IP.
Na een hele week werken voor school, hadden we een schitterend idee. Paramaribo bruist van de casino's en dat moeten we toch wel eens gezien hebben. Dus op zaterdag namen we de taxi naar het Tropicana casino. We hadden besloten om maar 20 SRD in te zetten. Zo gezegd zo gedaan. Ik heb samen met Stefanie "slots" gespeeld en ik ben naar huis gegaan met 60 SRD winst! Mijn mama zou zeggen: "Ge moet niet schoon zijn voor chance te hebben e!" Maar ik heb het alle twee dus wat wil je nog meer! ;)
Zondag hebben we uitgeslapen en stonden we op met prachtig weer. Ik zeg altijd; "Ideaal weer voor een zwemmeke!" en dat hebben we dan ook gedaan.
Zo dit waren weer 2 weken in een notendop! Ik heb zoveel leuke en toffe dingen al meegemaakt maar kan dit niet allemaal op papier zetten! Sommige ervaringen zijn zo mooi, dat er gewoon geen woorden voor zijn.
Tot de volgende keer dan maar weer!!!
xxx bakra Emily
De laatste maand van mijn stage is aangebroken en volgende week kan ik zeggen dat ik al 3 maand vertoef in het warme en mooie Suriname. Ik heb hier ondertussen al een heel mooi kleurtje opgedaan, dat kunnen jullie waarschijnlijk niet zeggen! Ik heb gehoord dat het weer in België uitermate slecht is. Wel, ik heb speciaal voor jullie een plekje in mijn valies vrij gehouden zodat ik de zon kan meebrengen. Dus wanneer ik -op woensdag 6 juni- mijn valies opendoe, schijnt de zon in België zeker! Hoop ik toch ;)! In mijn vorig blog bericht heb ik jullie een beetje warm kunnen maken voor mijn volgende avonturen. Vorig weekend zijn Stefanie en ik samen naar Santigron geweest.
Even wat achtergrond informatie geven over Santigron. Santigron is een morrondorp aan de Saramaccarivier. Een paar jaar terug is Gillis -de beheerder van het experience tours- daar op bezoek geweest. Hij had onmiddellijk zijn hart verloren aan de gastvrijheid van de bewoners en de authentieke marroncultuur. Zo is hij op het idee gekomen om een klein resort achter het dorp te bouwen dit in samenwerking met de bewoners van Santigron. De bewoners hadden hier geen problemen mee, want dit is een deel van hun inkomsten. Na enkele jaren bouwen, kan Gillis ongeveer een 40 gasten ontvangen. De Santigron experience tour bestaat uit een 1-daagse of een 2-daagse trip. Wij hebben ervoor gekozen om er een 2 daagse trip van te maken. De prijs voor dit tripje kwam op een kleine 140 euro, maar het was me elke cent waard. We vertrokken aan hotel Torarica. Een airconditioned wagen heeft ons tot op het domein gebracht. Eerst nog een kleine stop maken in Lelydorp, hier heeft Gillis wat groente en fruit - verse producten- gekocht voor onze maaltijden.Na dit blitzbezoek, zijn we rechtstreeks naar Santigron gereden - kleine 30km van Paramaribo- waar ons avontuur van start kon gaan.Op het domein stond Standley - onderhoudsman van het park- ons al op te wachten met een welkomstdrankje. Terwijl we heerlijk zaten te genieten van ons drankje, kregen we wat meer uitleg over wat ons allemaal te wachten stond en waar we gingen verblijven. Ondertussen had Standley onze zakken al naar onze kamer gebracht en konden we ons even terugtrekken in de kamer voor wat spullen klaar te nemen want we gingen al onmiddellijk het dorp bezoeken met een lokale Gids "Kenneth"! Een zeer vriendelijk man. Tijdens ons bezoek aan het dorp, hadden we de eer een offerfeest bij te wonen. De kinderen en kleinkinderen van een overleden vrouw, hadden allemaal eten klaar gemaakt. Het is de gewoonte om eten te offeren - op de grond te gooien- voor de mensen die overleden zijn. De vrouwen beweren dat de overledenen ook nog honger hebben, vandaar dat ze voor hen ook nog koken. Dit doen ze niet elke dag maar om de 5 jaar. Eenmaal het op de grond ligt, is het al opgenomen door de geest en barst er een heus feest uit in het dorp. De lokale band komt optreden en van dansen en drinken kunnen ze ook wat! Tijdens dit feest werden we onmiddellijk uitgenodigd door de vrouwen om samen met hen te gaan shaken! Dit hebben we dan ook gedaan tot een regenbui de pret kwam verstoren. Tijdens dit feest hebben we trouwens al een hele tijd alcoholische en niet-alcoholische dranken gedronken die in de prijs inbegrepen waren. Terwijl de regenbui stilletjes wegtrok, zijn we terug naar het resort gegaan waar ons een zeer uitgebreide luxe lunch aangeboden werd. (Dit kwam eigenlijk wel net op tijd want ik kreeg een beetje honger!) Na de lunch werden we verrast met een cultureel optreden. De kinderen van het dorp kwamen optreden. Hierna kregen we de gelegenheid om enkele souvenirs te kopen en nadien konden we een rustige boottocht maken op de Saramaccarivier. Na deze boottocht, nog iets drinken in de lokale bar en vervolgens konden we weer met onze voeten onder de tafel schuiven en genieten van een heerlijke BBQ. Later op de avond zijn we onze benen gaan los gooien in de plaatselijke discotheek. Héhé..., een discotheek midden in de jungle, stel je er maar niet te veel van voor! Maar het was wel gezellig en leuk tot er wat mensen zich begonnen op te dringen. Het was dus tijd om onder de lakens te kruipen.
Rond 9 uur in de ochtend werden we verwacht voor een Europees ontbijt. Dit konden we goed gebruiken want er stond een uitgebreide jungle tocht op de planning. En uitgebreid was hij wel! We hebben heel wat water moeten doorstaan, tijdens deze trip heb ik heel wat bijgeleerd over het leven in de jungle. Het was interessant en boeiend. Na de jungle tocht, kwamen we aan in een inheems dorp waar we even konden rusten en een frisse cola konden drinken. Dan ons terug naar de jungle begeven zodat we snel we ons snel konden douchen. Zo kwamen we al op het einde van onze 2 daagse tour. Na nog een heerlijke afscheidslunch, zijn we ontspannen en voldaan terug keren naar het drukke leven in de stad.Een weekend ontspannen, wil zeggen een weekje werken voor school en dat hebben we dan ook gedaan. Een goede afwisseling tussen werken voor school en ontspanning, maakt het hier nog zo leuk. Tijdens de week proberen we ook minstens 1 dagje te chillen aan het zwembad. Zodat we toch wel wat bruin gekleurd naar huis kunnen terugkeren.Dit hebben we op dinsdag 1 mei gedaan. Lekker zwemmen, dan douchen en iets klein gaan eten in de Zus en Zo. Het was heel druk in de stad vanwege de feestdag. Op het onafhankelijkheidsplein kwamen een paar artiesten optreden. Dus we hadden weer een rede om te gaan feesten. En dat op een dinsdag! ;) maar goed ook want de volgende dag zaten we alweer achter de computer te werken aan ons IP.
Na een hele week werken voor school, hadden we een schitterend idee. Paramaribo bruist van de casino's en dat moeten we toch wel eens gezien hebben. Dus op zaterdag namen we de taxi naar het Tropicana casino. We hadden besloten om maar 20 SRD in te zetten. Zo gezegd zo gedaan. Ik heb samen met Stefanie "slots" gespeeld en ik ben naar huis gegaan met 60 SRD winst! Mijn mama zou zeggen: "Ge moet niet schoon zijn voor chance te hebben e!" Maar ik heb het alle twee dus wat wil je nog meer! ;)
Zondag hebben we uitgeslapen en stonden we op met prachtig weer. Ik zeg altijd; "Ideaal weer voor een zwemmeke!" en dat hebben we dan ook gedaan.
Zo dit waren weer 2 weken in een notendop! Ik heb zoveel leuke en toffe dingen al meegemaakt maar kan dit niet allemaal op papier zetten! Sommige ervaringen zijn zo mooi, dat er gewoon geen woorden voor zijn.
Tot de volgende keer dan maar weer!!!
xxx bakra Emily
A new week full of wonderful adventures!
Dag volgers allemaal,
Zoals beloofd breng ik jullie het vervolg van mijn "wilde" avonturen hier in Suriname. De laatste dagen van mijn bezoek waren aangebroken, maar dit gingen we niet aan ons hart laten komen. Na een heerlijk dagje relaxen aan het zwembad, volgde nog een paar actieve dagen. Maar voor ik deze uitgebreid bespreek, wil ik jullie toch wel nog even meedelen dat het hier nog altijd schitterend weer is. 7 Zonnen en gemiddeld 30°c wat moet een mens toch meer hebben?! Oké, af en toe een regenbui maar afkoelen doet het zeker niet! Dat zullen jullie wel zien aan mijn kleurtje! Maar daarvoor moeten jullie nog een kleine 7 weken wachten.
Op maandag zijn we met Stefanie en haar mama een fietstocht in de Commowijne gaan maken. We zijn naar een koffieplantage gaan kijken en hebben nadien fort New Amsterdam en het openluchtmuseum onveilig gemaakt. Rond 9 uur zijn we een fiets gaan huren in de Zus en Zo. Na een klein half uurtje wachten konden we vertrekken richting waterkant waar een bootje lag te wachten om ons naar de overkant van de rivier te brengen. Na ongeveer 10 min zaten we al terug op onze fiets richting de plantage. Onderweg kregen we mooie landschappen te zien en konden we genieten van het heerlijke weer in Suriname! De zon was nog maar op halve kracht en toch waren we blij dat we een eerste stop konden maken voor een flesje water. Na de rondleiding op de plantage "dat niet echt veel voorstelde" konden we onze tocht per fiets weer verderzetten. Ondertussen was het al 12 uur, en draaide de zon op volle toeren. Onze magen begonnen al een klein beetje te protesteren, maar de begeleider dacht daar anders over. "Nog anderhalf uur fietsen en we komen aan in fort New Amsterdam" zei de begeleider. Anderhalf uur fietsen in deze hitte was gewoon niet verantwoord. Je moet weten dat de Surinamers de zon mijden tussen 12uur en 15uur. Maar er zat niets anders op dan terug op onze fiets te springen en onze tocht verder te zetten. Eindelijk waren we aangekomen in fort New Amsterdam en het openlucht museum. We dachten eerst een hapje te eten maar dat was alweer een verkeerd gedacht! Op een bepaald moment moesten we wel iets op ons hoofd zetten of we deden een zonneslag op. Ik had enkel een truitje mee en heb daar maar een hoofddeksel van gemaakt. Wel een grappig zicht hoor! Na een tijdje zijn we toch gaan vragen aan de begeleider of we niet eerst iets konden eten en dan alles gaan bezichtigen. Hij heeft dit voor ons geregeld en na de heerlijke maaltijd zijn we huiswaarts gekeerd. Deze uitstap was een echte ontgoocheling. Fort New Amsterdam hebben we niet gezien en het openlucht museum maar voor de helft! Deze uitstap was zijn geld niet waard!!!
De dag erna daarentegen was fantastisch!!! Vroeg in de ochtend zijn we terug met 5 naar de Sarramacastraat gegaan voor een busje naar Berg en Dal! Uiteindelijk zijn we in een taxi belandt dat ons naar het adventure park bracht. Alweer een schitterende locatie en een vriendelijk ontvangst. In het totaal hebben we ongeveer een 350SRD of 85 euro uitgegeven voor onze hele dag. Niet zo goedkoop maar wel de moeite waard. Na de betaling moesten we op een bankje gaan staan en kregen we een veiligheidsgordel om, moesten een helm op zetten en 1 handschoen aantrekken. Alweer een grappig zicht! Maar zonder deze attributen, was er geen spraken van een canopytour of anders geformuleerd zoals een aapje in de jungle rondslingeren! En voor de mensen die het nog niet begrijpen een deadride van 7 platforms. Na dit actieve moment van anderhalf uur konden we onze voeten onder tafel schuiven voor een heerlijke Surinaamse maaltijd, kip met rijst, again! Om onze dag in rust af te sluiten hebben we onze bikini aangetrokken en hebben nog wat waterpret beleefd.
Dit was dan ook de laatste dag van mijn bezoek, de volgende ochtend hebben we de koffers gepakt en zijn mijn vriendinnen terug met Suzy richting airport gereden. Het afscheid viel me toch zwaarder dan ik gedacht had. Maar veel tijd om te piekeren was er niet want de volgende 2-daagse tour stond al achter de deur te lonken. Galibi, 1 van de 2-daagse tours waar ik toch naar uitkeek. Voor we onze hangmat konden ophangen, moesten we toch nog een 3 uur durende rit met de bus maken. Gevolgd door een natte boottocht. Als ik over nat spreek, mag je mij echt wel geloven dat het enorm nat was!! Nat tot op mijn ondergoed! Eenmaal we ter plaatsten waren, konden we onze hangmatten ophangen en ons klaar maken voor de plaatselijke zoo. Eindelijk een zoo waar we dieren van dichtbij konden bewonderen en zelf met hen op de foto mochten. Het was niet zo een grote zoo, maar wel de mooiste en leukste zoo dat ik ooit al gezien had. Het heeft dan ook mooie foto's opgeleverd. zo sta ik samen op de foto met: een luiaard, slang, tarantula en toekan. Ook de apen en de neusbeertjes liepen vrij rond in het park. Het is er onwaarschijnlijk mooi en ik heb er zelf geen woorden voor om dit allemaal te beschrijven. Later op de avond zijn we per boot naar een ander eilandje gevaren waar er reuze zeeschildpadden waren die hun eieren kwamen leggen. Dit hele proces hebben we van dichtbij kunnen mee maken. Ook dit is een moment dat zeker in mijn geheugen gegrift staat, en ik nooit meer zal vergeten! De volgende dag kregen we een stevige maaltijd en waren we de hele voormiddag vrij. Ik, Stefanie en haar mama zijn dan het dorpje gaan verkennen en souvenirtjes gaan kopen. Het was een gezellige en alweer zonnige dag. Maar aan alle mooie verhaaltjes komt een einde en zo moesten we alweer de boot op. Om erna terug 3 uur in de bus te zitten richting Paramaribo. Bij deze wil ik wel zeggen dat we zeer goed ontvangen zijn door de gastvrouw Monica! Een aangename dame dat een lekker stukje kan koken!
Na deze "toch wel vermoeide" 2 weken, is er een tijd aangekomen dat we terug in actie moeten schieten voor school. Ik en Stefanie hebben een goede verhouding gevonden tussen werken voor school en ontspanning. We zijn hier nog een kleine 7 weken en hebben al onze uitstappen zo gepland dat we bijna elke week iets te doen hebben. Zo gaat de tijd ook wel een beetje sneller vooruit. Om eerlijk te zijn kijk ik toch wel al een wat uit naar mijn terugkomst! Ik mis de vrienden en vriendinnen en vooral het thuisfront! Zo een dikke knuffel van mijn mamie, kan ik soms wel eens gebruiken.
Voor de mensen die nieuwsgierig zijn, hier alvast een kleine opsomming van de komende uitstappen:
Zoals beloofd breng ik jullie het vervolg van mijn "wilde" avonturen hier in Suriname. De laatste dagen van mijn bezoek waren aangebroken, maar dit gingen we niet aan ons hart laten komen. Na een heerlijk dagje relaxen aan het zwembad, volgde nog een paar actieve dagen. Maar voor ik deze uitgebreid bespreek, wil ik jullie toch wel nog even meedelen dat het hier nog altijd schitterend weer is. 7 Zonnen en gemiddeld 30°c wat moet een mens toch meer hebben?! Oké, af en toe een regenbui maar afkoelen doet het zeker niet! Dat zullen jullie wel zien aan mijn kleurtje! Maar daarvoor moeten jullie nog een kleine 7 weken wachten.
Op maandag zijn we met Stefanie en haar mama een fietstocht in de Commowijne gaan maken. We zijn naar een koffieplantage gaan kijken en hebben nadien fort New Amsterdam en het openluchtmuseum onveilig gemaakt. Rond 9 uur zijn we een fiets gaan huren in de Zus en Zo. Na een klein half uurtje wachten konden we vertrekken richting waterkant waar een bootje lag te wachten om ons naar de overkant van de rivier te brengen. Na ongeveer 10 min zaten we al terug op onze fiets richting de plantage. Onderweg kregen we mooie landschappen te zien en konden we genieten van het heerlijke weer in Suriname! De zon was nog maar op halve kracht en toch waren we blij dat we een eerste stop konden maken voor een flesje water. Na de rondleiding op de plantage "dat niet echt veel voorstelde" konden we onze tocht per fiets weer verderzetten. Ondertussen was het al 12 uur, en draaide de zon op volle toeren. Onze magen begonnen al een klein beetje te protesteren, maar de begeleider dacht daar anders over. "Nog anderhalf uur fietsen en we komen aan in fort New Amsterdam" zei de begeleider. Anderhalf uur fietsen in deze hitte was gewoon niet verantwoord. Je moet weten dat de Surinamers de zon mijden tussen 12uur en 15uur. Maar er zat niets anders op dan terug op onze fiets te springen en onze tocht verder te zetten. Eindelijk waren we aangekomen in fort New Amsterdam en het openlucht museum. We dachten eerst een hapje te eten maar dat was alweer een verkeerd gedacht! Op een bepaald moment moesten we wel iets op ons hoofd zetten of we deden een zonneslag op. Ik had enkel een truitje mee en heb daar maar een hoofddeksel van gemaakt. Wel een grappig zicht hoor! Na een tijdje zijn we toch gaan vragen aan de begeleider of we niet eerst iets konden eten en dan alles gaan bezichtigen. Hij heeft dit voor ons geregeld en na de heerlijke maaltijd zijn we huiswaarts gekeerd. Deze uitstap was een echte ontgoocheling. Fort New Amsterdam hebben we niet gezien en het openlucht museum maar voor de helft! Deze uitstap was zijn geld niet waard!!!
Na deze "toch wel vermoeide" 2 weken, is er een tijd aangekomen dat we terug in actie moeten schieten voor school. Ik en Stefanie hebben een goede verhouding gevonden tussen werken voor school en ontspanning. We zijn hier nog een kleine 7 weken en hebben al onze uitstappen zo gepland dat we bijna elke week iets te doen hebben. Zo gaat de tijd ook wel een beetje sneller vooruit. Om eerlijk te zijn kijk ik toch wel al een wat uit naar mijn terugkomst! Ik mis de vrienden en vriendinnen en vooral het thuisfront! Zo een dikke knuffel van mijn mamie, kan ik soms wel eens gebruiken.
Voor de mensen die nieuwsgierig zijn, hier alvast een kleine opsomming van de komende uitstappen:
- Santigron;
- Dolfijnen - en kaaimannen tocht;
- Vlindertuin;
- Luxe resort de plantage Commowijne! "als afsluiter van onze stage";
Ik hoop dat ik jullie toch wel een beetje kan laten meegenieten van mijn tijd hier in Suriname!
Groetjes en dikke zoenen van bakra Emily
Met de personenwagen door de djoaze, met een troep papegaaien om ons heen!
Dag vrienden allemaal,
Het is al een hele poos geleden, maar hier ben ik weer met enorm veel leuke verhalen! Eerst en vooral wil ik mij verontschuldigen dat ik een tijdje niets op mijn blog gezet heb. Maar dit is de fout van mijn bezoek! :) We hebben ons zo goed gehad, dat de tijd voorbij vloog en ik niet meer aan mijn laptop heb gedacht. Mijn bezoek is op 1 april "en het is geen grap" gearriveerd! De tijd tussen mijn laatste blog bericht en 1 april had ik vooral gespendeerd aan mijn stage. Dus eigenlijk niets nieuw!
Op zondag zijn we vroeg opgestaan om alles in gereedheid te brengen voor de komst van mijn 2 vriendinnen Celine en Thea! Je kon dit vergelijken met een lente schoonmaak :) !Na enkele uren druk in de weer te zijn, was het al tijd en stond Suzy al vol ongeduld te wachten aan de poort. Snel de wagen in en cruzen richting airport! Het wachten leek wel uren te duren maar dit alles werd beloond met een dikke knuffel en 2 Vlaamse stemmen! Heerlijk toch? De trip naar ons huisje was zo om, wat wil je 3 dames die elkaar al 2 maanden niet meer gezien hadden, je kan het je wel al voorstellen zeker ; )! Eenmaal aangekomen in ons huisje, heb ik een klein cadeautje gekregen! Chocotoffs mmhh my favorite!! Na enkele chocotoffs en een kleine rondleiding sloeg de vermoeidheid toe en hadden we allemaal nood aan wat nachtrust.
De volgende ochtend "fris en monter" waren we klaar om de stad onveilig te maken. Paramaribo city here we come! Van de waterkant naar de Zus en Zo "het eerste terrasje was een feit" via de palmtuin naar het 2de terrasje "t'vat". Een heerlijke cocktail drinken en dan terug huiswaarts keren. Waar we ons allemaal konden klaar maken voor een heerlijke maaltijd in de Zus en Zo! Ondertussen hadden we ook al wilde plannen gemaakt om 4 dagen de jungle in te trekken. Na een klein beetje opzoek werk en een goede voorbereiding, waren wij "Emily, Celine, Thea en Stefanie" klaar voor een 4-daags avontuur in het binnenland.
Dinsdag ochtend, de 1ste dag van het jungle avontuur. Snel onze laatste spullen bij elkaar zoeken, een stevig ontbijt nemen en klaar om onze personenwagen te gaan halen. Thea was onze chauffeur van dienst! En ze heeft da goed gedaan hoor! In ons contract stond dat we zeker geen bauxietwegen mochten nemen en we waren dan ook van plan om ons daar aan te houden. Jullie zullen het al horen aankomen! We zijn nog niet goed uit Paramaribo en we komen de eerste bauxietwegen al tegen! En we rijden ons nog vast ook! Daar stonden we dan, we dachten: "dit is het einde van ons avontuur!" Gelukkig waren er wat werkmannen die ons naderde en deze hebben ons geholpen en ons eruit gekregen! Wat een chance! We konden onze trip verder zetten! O ja, ik ben er nog bij vergeten melden dat er 2 wegen waren naar brownsweg! Eenmaal we terug in de wagen zaten, hadden we "toch wel met een klein hartje" onze rit verder gezet. Gelukkig hadden we ons niet meer vast gereden op deze wegen! Op een bepaald moment zien we verschillende auto's ons pad heel snel kruisen! We dachten: "Euh, waarom kunnen die auto's zo een snelheid halen? Is daar een geasfalteerde weg?" En ja hoor, daar was ook inderdaad een geasfalteerde weg. Dit was dus de weg die we eigenlijk moesten nemen vanuit Paramaribo en niet die bauxietweg dat wij gedaan hadden! Héhé, rara wie was de persoon die de kaart moest lezen? :) Een geasfalteerde weg wat een zalig gevoel toch! Aangezien we al heel wat tijd verloren hadden, besloten we snel onze plannen te wijzigen. In plaats van naar Atjoni te rijden, zijn we maar naar ston eiland getrokken.
Dit is een schiereiland aan de rand van het stuwmeer. Eenmaal ter plaatste, viel onze mond open van verbazing, een prachtig uitzicht en een rustige sfeer! Genieten dus! Snel een hutje regelen en het avondeten bestellen. We kregen de enige hut dat op het strand stond met een mooi uitzicht over het meer! Het was deze dag verschrikkelijk warm en we hadden zin in wat afkoeling, allemaal onze bikini aan en klaar voor een frisse duik! Ja, dat frisse mag je al weg laten, het water was zo warm, dat je zelf niet afkoelde! Maar erg vonden we dit niet! Het gevoel alleen nog maar van op een prachtig locatie te kunnen zwemmen was al voldoende!
De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan en hebben ons klaar gemaakt om onze tocht verder te zetten! We kregen goed nieuws van de beheerder van Ston eiland. De weg naar Atjoni was volledig geasfalteerd. Dus wachten aan de voet van brownsberg op een bus dat "hopelijk" zou voorbij rijden was niet meer nodig! In één ruk reden we door tot Atjoni, onderweg had ik met de beheerder van Gunsi gebeld en had ik voor ons alle een slaapplaats en een bootje geregeld dat ons tot op het eiland bracht. Eenmaal we aankwamen in Atjoni, moesten we vragen naar Tudi. Een jonge zwarte knaap die onze kapitein was voor het komende uur! We noemde hem Trudi omdat we de naam niet konden onthouden! De zon was weer haar best aan het doen, en een fris windje zou zeker geen overbodige luxe geweest zijn. Onze korjaal " een mooi lichtblauw motor bootje" lag voor ons op het water te dobberen! Na enkele minuten varen waren we allemaal aan het genieten van de prachtige natuur, het stralende weer en het zachte " toch niet overbodige" briesje dat door onze haren blies. Het ideale weer om lekker te verbranden :)! Insmeren is de boodschap. Na ongeveer 1 uurtje varen tussen rotsen en stroomversnellingen, ontdekte we het eiland Gunsi. Ik vind het zo moeilijk om het te omschrijven, zo mooi en gezellig dat het daar was! Zeker de moeite waard om ook eens een kijkje te gaan nemen. Maria "de gastvrouw" stond ons al op te wachten en heeft ons naar de 2 hutjes gebracht waar we de nacht gingen doorbrengen. Klein maar heel gezellig! Natuurlijk hadden we het weer veel te warm en onze eerste activiteit op ons lijstje was ZWEMMEN!! Nadien trokken we onze stap schoenen aan en zijn we een fikse wandeltocht doorheen de jungle gaan maken, naar het nabij gelegen dorpje New Aurora. Een iets groter dorpje met een winkeltje, schooltje en een kerkje. Alle huisjes staan hier heel dicht op elkaar. De mensen zijn "ondanks het weinige dat ze hebben toch" zeer gelukkig. Het deed me nadenken, ik werd met mijn neus op de feiten gedrukt! In België hebben we alles wat we nodig hebben en toch zijn we niet altijd tevreden! Na onze nacht in Gunsi maakte we ons terug klaar om met Trudi terug naar Atjoni te varen waar we onze auto "volgens een boekje" op een "beveiligde" parking geparkeerd hadden.
De voorlaatste dag van onze 4-daagse uitstap was aangebroken. Brownsberg! Maar voor we de berg op konden, stapelde de problemen zich op. Ik had een telefoonnummer van de beheerder van de berg, deze was niet meer in werking. Daar stonden we dan aan de voet van de berg. Met onze personenwagen de berg oprijden was zeker geen optie. Dus we zijn een beetje gaan rondvragen bij de lokale bevolking of ze geen telefoonnummer hadden van de beheerder. Na toch een kleine 2 uur wachten en rondvragen kregen we eindelijk een telefoonnummer en konden we vervoer van op brownsberg regelen. Een man kwam ons halen met een bus, het was al een avontuur op zich om de berg op te gaan! Man, wat hebben we gelachen! De weg lag er wat modderig bij en een slippertje kon er niet aan mankeren! Maar we zijn heelhuids op de berg geraakt. Qua accommodatie was dit toch het minste van de drie verblijf plaatsen dat we ondertussen gedaan hadden. Alles was verouderd en niet goed onderhouden. Dit vond ik een zware tegenvaller. Nogal een geluk dat je plezier zelf kan maken! Na ons avondmaal, hadden we met enkele Surinaamse heren wat gezongen, spelletjes gespeeld en enkele goocheltrucs geleerd. Ik hoop dat ik ze nog ken, dan kan ik ze eens showen als ik terug in België ben! Het heeft een hele nacht geregend, spijtig want daardoor hebben we de brulapen enkel en alleen maar gehoord en niet gezien. De volgende dag werden we om 13 uur terug opgehaald op de top van de berg, dus er was nog genoeg tijd om de watervallen 'leoval en Ireneval" te gaan bezichtigen. Maar voor we ons even konden verfrissen, moesten we een hele tocht maken. Dit leg ik jullie wel eens uit in België " voor degene die geïnteresseerd zijn"!
The last day of our adventure had begun. Rond 14 uur waren we terug beneden en konden we onze toch verder zetten, we moesten wel zien dat we voor de donker terug in Paramaribo waren. Aangezien we niet wisten of we nog bauxietwegen zouden tegenkomen. Dus deze laatste dag hadden we nog opgevuld met een bezoek aan het stuwmeer en Ananiestrand. En zo was het alweer tijd om terug naar Paramaribo te keren.
We waren toch allemaal blij dat we terug thuis waren.Een heerlijke douche en zalig bedje, wat moet je nog meer hebben?Een beetje uitslapen misschien? Maar van uitslapen was geen spraken, want de volgende ochtend moesten we onze wagen nog een grondige poetsbeurt geven en hem terug naar de garage brengen. Dit hebben we dan gecombineerd met een bezoek aan de centrale markt waar we onze inkopen deden voor onze spaghetti saus. Ondertussen waren Lisse en Stefanie hun bezoek gaan afhalen op de airport. Wanneer deze veilig en wel in het huisje arriveerde, was de spaghetti saus al goed aan het trekken. Wat verzorgen wij ons bezoek toch goed!
Als afsluiter van de week, zijn we gaan zwemmen in het ZIN zwembad. Heerlijk relaxen op een lig bedje, de zon dat volop aan het schijnen was en een fris drankje in de hand, zo brengen we met ons 3-tjes de zondag door in Surinameland!
Zo dit was mijn eerste weekje van mijn bezoek! Morgen ben ik er weer met een heleboel spannend en avontuurlijke verhalen!
Groetjes van Bakra (Blanke) Emily
xxx
Het is al een hele poos geleden, maar hier ben ik weer met enorm veel leuke verhalen! Eerst en vooral wil ik mij verontschuldigen dat ik een tijdje niets op mijn blog gezet heb. Maar dit is de fout van mijn bezoek! :) We hebben ons zo goed gehad, dat de tijd voorbij vloog en ik niet meer aan mijn laptop heb gedacht. Mijn bezoek is op 1 april "en het is geen grap" gearriveerd! De tijd tussen mijn laatste blog bericht en 1 april had ik vooral gespendeerd aan mijn stage. Dus eigenlijk niets nieuw!
Op zondag zijn we vroeg opgestaan om alles in gereedheid te brengen voor de komst van mijn 2 vriendinnen Celine en Thea! Je kon dit vergelijken met een lente schoonmaak :) !Na enkele uren druk in de weer te zijn, was het al tijd en stond Suzy al vol ongeduld te wachten aan de poort. Snel de wagen in en cruzen richting airport! Het wachten leek wel uren te duren maar dit alles werd beloond met een dikke knuffel en 2 Vlaamse stemmen! Heerlijk toch? De trip naar ons huisje was zo om, wat wil je 3 dames die elkaar al 2 maanden niet meer gezien hadden, je kan het je wel al voorstellen zeker ; )! Eenmaal aangekomen in ons huisje, heb ik een klein cadeautje gekregen! Chocotoffs mmhh my favorite!! Na enkele chocotoffs en een kleine rondleiding sloeg de vermoeidheid toe en hadden we allemaal nood aan wat nachtrust.
De volgende ochtend "fris en monter" waren we klaar om de stad onveilig te maken. Paramaribo city here we come! Van de waterkant naar de Zus en Zo "het eerste terrasje was een feit" via de palmtuin naar het 2de terrasje "t'vat". Een heerlijke cocktail drinken en dan terug huiswaarts keren. Waar we ons allemaal konden klaar maken voor een heerlijke maaltijd in de Zus en Zo! Ondertussen hadden we ook al wilde plannen gemaakt om 4 dagen de jungle in te trekken. Na een klein beetje opzoek werk en een goede voorbereiding, waren wij "Emily, Celine, Thea en Stefanie" klaar voor een 4-daags avontuur in het binnenland.
Dinsdag ochtend, de 1ste dag van het jungle avontuur. Snel onze laatste spullen bij elkaar zoeken, een stevig ontbijt nemen en klaar om onze personenwagen te gaan halen. Thea was onze chauffeur van dienst! En ze heeft da goed gedaan hoor! In ons contract stond dat we zeker geen bauxietwegen mochten nemen en we waren dan ook van plan om ons daar aan te houden. Jullie zullen het al horen aankomen! We zijn nog niet goed uit Paramaribo en we komen de eerste bauxietwegen al tegen! En we rijden ons nog vast ook! Daar stonden we dan, we dachten: "dit is het einde van ons avontuur!" Gelukkig waren er wat werkmannen die ons naderde en deze hebben ons geholpen en ons eruit gekregen! Wat een chance! We konden onze trip verder zetten! O ja, ik ben er nog bij vergeten melden dat er 2 wegen waren naar brownsweg! Eenmaal we terug in de wagen zaten, hadden we "toch wel met een klein hartje" onze rit verder gezet. Gelukkig hadden we ons niet meer vast gereden op deze wegen! Op een bepaald moment zien we verschillende auto's ons pad heel snel kruisen! We dachten: "Euh, waarom kunnen die auto's zo een snelheid halen? Is daar een geasfalteerde weg?" En ja hoor, daar was ook inderdaad een geasfalteerde weg. Dit was dus de weg die we eigenlijk moesten nemen vanuit Paramaribo en niet die bauxietweg dat wij gedaan hadden! Héhé, rara wie was de persoon die de kaart moest lezen? :) Een geasfalteerde weg wat een zalig gevoel toch! Aangezien we al heel wat tijd verloren hadden, besloten we snel onze plannen te wijzigen. In plaats van naar Atjoni te rijden, zijn we maar naar ston eiland getrokken.
Dit is een schiereiland aan de rand van het stuwmeer. Eenmaal ter plaatste, viel onze mond open van verbazing, een prachtig uitzicht en een rustige sfeer! Genieten dus! Snel een hutje regelen en het avondeten bestellen. We kregen de enige hut dat op het strand stond met een mooi uitzicht over het meer! Het was deze dag verschrikkelijk warm en we hadden zin in wat afkoeling, allemaal onze bikini aan en klaar voor een frisse duik! Ja, dat frisse mag je al weg laten, het water was zo warm, dat je zelf niet afkoelde! Maar erg vonden we dit niet! Het gevoel alleen nog maar van op een prachtig locatie te kunnen zwemmen was al voldoende! 
De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan en hebben ons klaar gemaakt om onze tocht verder te zetten! We kregen goed nieuws van de beheerder van Ston eiland. De weg naar Atjoni was volledig geasfalteerd. Dus wachten aan de voet van brownsberg op een bus dat "hopelijk" zou voorbij rijden was niet meer nodig! In één ruk reden we door tot Atjoni, onderweg had ik met de beheerder van Gunsi gebeld en had ik voor ons alle een slaapplaats en een bootje geregeld dat ons tot op het eiland bracht. Eenmaal we aankwamen in Atjoni, moesten we vragen naar Tudi. Een jonge zwarte knaap die onze kapitein was voor het komende uur! We noemde hem Trudi omdat we de naam niet konden onthouden! De zon was weer haar best aan het doen, en een fris windje zou zeker geen overbodige luxe geweest zijn. Onze korjaal " een mooi lichtblauw motor bootje" lag voor ons op het water te dobberen! Na enkele minuten varen waren we allemaal aan het genieten van de prachtige natuur, het stralende weer en het zachte " toch niet overbodige" briesje dat door onze haren blies. Het ideale weer om lekker te verbranden :)! Insmeren is de boodschap. Na ongeveer 1 uurtje varen tussen rotsen en stroomversnellingen, ontdekte we het eiland Gunsi. Ik vind het zo moeilijk om het te omschrijven, zo mooi en gezellig dat het daar was! Zeker de moeite waard om ook eens een kijkje te gaan nemen. Maria "de gastvrouw" stond ons al op te wachten en heeft ons naar de 2 hutjes gebracht waar we de nacht gingen doorbrengen. Klein maar heel gezellig! Natuurlijk hadden we het weer veel te warm en onze eerste activiteit op ons lijstje was ZWEMMEN!! Nadien trokken we onze stap schoenen aan en zijn we een fikse wandeltocht doorheen de jungle gaan maken, naar het nabij gelegen dorpje New Aurora. Een iets groter dorpje met een winkeltje, schooltje en een kerkje. Alle huisjes staan hier heel dicht op elkaar. De mensen zijn "ondanks het weinige dat ze hebben toch" zeer gelukkig. Het deed me nadenken, ik werd met mijn neus op de feiten gedrukt! In België hebben we alles wat we nodig hebben en toch zijn we niet altijd tevreden! Na onze nacht in Gunsi maakte we ons terug klaar om met Trudi terug naar Atjoni te varen waar we onze auto "volgens een boekje" op een "beveiligde" parking geparkeerd hadden. 
De voorlaatste dag van onze 4-daagse uitstap was aangebroken. Brownsberg! Maar voor we de berg op konden, stapelde de problemen zich op. Ik had een telefoonnummer van de beheerder van de berg, deze was niet meer in werking. Daar stonden we dan aan de voet van de berg. Met onze personenwagen de berg oprijden was zeker geen optie. Dus we zijn een beetje gaan rondvragen bij de lokale bevolking of ze geen telefoonnummer hadden van de beheerder. Na toch een kleine 2 uur wachten en rondvragen kregen we eindelijk een telefoonnummer en konden we vervoer van op brownsberg regelen. Een man kwam ons halen met een bus, het was al een avontuur op zich om de berg op te gaan! Man, wat hebben we gelachen! De weg lag er wat modderig bij en een slippertje kon er niet aan mankeren! Maar we zijn heelhuids op de berg geraakt. Qua accommodatie was dit toch het minste van de drie verblijf plaatsen dat we ondertussen gedaan hadden. Alles was verouderd en niet goed onderhouden. Dit vond ik een zware tegenvaller. Nogal een geluk dat je plezier zelf kan maken! Na ons avondmaal, hadden we met enkele Surinaamse heren wat gezongen, spelletjes gespeeld en enkele goocheltrucs geleerd. Ik hoop dat ik ze nog ken, dan kan ik ze eens showen als ik terug in België ben! Het heeft een hele nacht geregend, spijtig want daardoor hebben we de brulapen enkel en alleen maar gehoord en niet gezien. De volgende dag werden we om 13 uur terug opgehaald op de top van de berg, dus er was nog genoeg tijd om de watervallen 'leoval en Ireneval" te gaan bezichtigen. Maar voor we ons even konden verfrissen, moesten we een hele tocht maken. Dit leg ik jullie wel eens uit in België " voor degene die geïnteresseerd zijn"! 
The last day of our adventure had begun. Rond 14 uur waren we terug beneden en konden we onze toch verder zetten, we moesten wel zien dat we voor de donker terug in Paramaribo waren. Aangezien we niet wisten of we nog bauxietwegen zouden tegenkomen. Dus deze laatste dag hadden we nog opgevuld met een bezoek aan het stuwmeer en Ananiestrand. En zo was het alweer tijd om terug naar Paramaribo te keren.
We waren toch allemaal blij dat we terug thuis waren.Een heerlijke douche en zalig bedje, wat moet je nog meer hebben?Een beetje uitslapen misschien? Maar van uitslapen was geen spraken, want de volgende ochtend moesten we onze wagen nog een grondige poetsbeurt geven en hem terug naar de garage brengen. Dit hebben we dan gecombineerd met een bezoek aan de centrale markt waar we onze inkopen deden voor onze spaghetti saus. Ondertussen waren Lisse en Stefanie hun bezoek gaan afhalen op de airport. Wanneer deze veilig en wel in het huisje arriveerde, was de spaghetti saus al goed aan het trekken. Wat verzorgen wij ons bezoek toch goed!
Als afsluiter van de week, zijn we gaan zwemmen in het ZIN zwembad. Heerlijk relaxen op een lig bedje, de zon dat volop aan het schijnen was en een fris drankje in de hand, zo brengen we met ons 3-tjes de zondag door in Surinameland!
Zo dit was mijn eerste weekje van mijn bezoek! Morgen ben ik er weer met een heleboel spannend en avontuurlijke verhalen!
Groetjes van Bakra (Blanke) Emily
xxx
Party,party,party!
Hallo thuisfront!
Even een korte schets van wat ik nu aan het doen ben. Ik lig op mijn gemak in de hangmat te genieten van de vele vogels en hun gezang en de stilte in ons huisje. De zon die zich weer helemaal aan het geven is en een lichte bries dat er toch voor zorgt dat ik het een beetje kan uithouden hier in de hitte! Ik kan het blijven zeggen, ik geniet hier 100% en zorg ervoor dat mijn batterijen terug opgeladen zijn voor als ik naar België kom! Stiekem denk ik toch wel aan het thuisfront hoor.Het aftellen naar mijn bezoek is begonnen! Ik had dit nooit gedacht maar toch is het zo! Nog 2 weken en dan zit mijn stage (lesgeven) erop en trek ik voor enkele dagen de jungle in. Dat wordt een heel avontuur! Maar goed, dat is voor binnen 3 weken. Jullie zullen wel heel nieuwsgierig zijn naar wat ik deze week allemaal gedaan heb.
De meeste mensen zullen wel wat jaloers worden als ik zeg dat ik elke week een extra verlengd weekend heb. Op maandag en dinsdag ben ik thuis en moet ik geen les geven. Mijn effectieve werkweek start dus op woensdag. Maar ook deze week was er op donderdag geen les. Neen, het was feest op school! De school heeft al een hele week Nederlandse gasten op bezoek. Het zijn 32 lln van het 3de jaar die voor een project "Samenleven doe je zo" in Suriname zijn. De kernwoorden van het project zijn: "discriminatie" en "cultuur". Na een weekje verschillende activiteiten, was het bijna tijd om terug te keren naar Nederland. Maar de Surinamers willen dit bezoek toch ook niet onopgemerkt voorbij laten gaan en hadden een heus feest georganiseerd. Ze hadden aan alles gedacht: pannenkoeken, frieten met kip nuggets, bami, nasi, cake,... (Ik heb me dus volledig kunnen laten gaan ;) ) Naast al dit lekkers, waren er ook optredens van zowel de Surinaamse als de Nederlandse kinderen. Cadeautjes, een DJ en Brass-band konden ook niet ontbreken op deze dag! Na een halve dag feesten, waren de meeste kinderen moe en voldaan en gingen naar huis. De 3de klas en de Nederlandse kinderen stapte samen op de bus richting Palulu! Wij ,de stagiaires, mochten ook mee! En ik had er geen spijt van! Midden in de jungle een kleine kreek, zo bruin als cola, deed mijn ogen en mond open staan van verbijstering. Zo iets mooie had ik nog nooit gezien! Een klein eilandje met wat wit zand deed het plaatje volledig kloppen. Het genieten kon beginnen.Na een dutje in de hangmat, was het tijd om te barbecueën. Ik dacht: "eindelijk, worstjes, saté, steak,..." maar neen de bbq lag vol met kip! De kip komt mijn oren al uit! geloof mij! En dan kwam het afscheid, met tranen! Elke lln heeft wel een traan gelaten, wel schattig om te zien!
Op zondag zijn we naar iets gelijkaardigs gegaan, colakreek, je kan het vergelijken met het ster! Een recreatiepark met hutjes en water. Ik persoonlijk vond Palulu wel veel leuker en mooier! Het had iets echt en was niet zo gemaakt! In colakreek hebben we ons op houten planken in het water gelegd om een kleurtje op te doen! Het was heerlijk tot de regen ons pretje verstoorde!
Zo dit was het weekend, zoals je leest hebben we deze week niet echt veel gedaan.
Volgende week gaan we naar de Saramacastraat voor een hangmat te gaan kopen. In het weekend gaan we nog een dag uitstap maken en dan nog 1 week en mijn bezoek is er!!! Ik blij!
Maar goed, ik ga jullie laten, ik hoor jullie volgende week!!!
Warme en zonnige groeten!
xxx
Even een korte schets van wat ik nu aan het doen ben. Ik lig op mijn gemak in de hangmat te genieten van de vele vogels en hun gezang en de stilte in ons huisje. De zon die zich weer helemaal aan het geven is en een lichte bries dat er toch voor zorgt dat ik het een beetje kan uithouden hier in de hitte! Ik kan het blijven zeggen, ik geniet hier 100% en zorg ervoor dat mijn batterijen terug opgeladen zijn voor als ik naar België kom! Stiekem denk ik toch wel aan het thuisfront hoor.Het aftellen naar mijn bezoek is begonnen! Ik had dit nooit gedacht maar toch is het zo! Nog 2 weken en dan zit mijn stage (lesgeven) erop en trek ik voor enkele dagen de jungle in. Dat wordt een heel avontuur! Maar goed, dat is voor binnen 3 weken. Jullie zullen wel heel nieuwsgierig zijn naar wat ik deze week allemaal gedaan heb.
De meeste mensen zullen wel wat jaloers worden als ik zeg dat ik elke week een extra verlengd weekend heb. Op maandag en dinsdag ben ik thuis en moet ik geen les geven. Mijn effectieve werkweek start dus op woensdag. Maar ook deze week was er op donderdag geen les. Neen, het was feest op school! De school heeft al een hele week Nederlandse gasten op bezoek. Het zijn 32 lln van het 3de jaar die voor een project "Samenleven doe je zo" in Suriname zijn. De kernwoorden van het project zijn: "discriminatie" en "cultuur". Na een weekje verschillende activiteiten, was het bijna tijd om terug te keren naar Nederland. Maar de Surinamers willen dit bezoek toch ook niet onopgemerkt voorbij laten gaan en hadden een heus feest georganiseerd. Ze hadden aan alles gedacht: pannenkoeken, frieten met kip nuggets, bami, nasi, cake,... (Ik heb me dus volledig kunnen laten gaan ;) ) Naast al dit lekkers, waren er ook optredens van zowel de Surinaamse als de Nederlandse kinderen. Cadeautjes, een DJ en Brass-band konden ook niet ontbreken op deze dag! Na een halve dag feesten, waren de meeste kinderen moe en voldaan en gingen naar huis. De 3de klas en de Nederlandse kinderen stapte samen op de bus richting Palulu! Wij ,de stagiaires, mochten ook mee! En ik had er geen spijt van! Midden in de jungle een kleine kreek, zo bruin als cola, deed mijn ogen en mond open staan van verbijstering. Zo iets mooie had ik nog nooit gezien! Een klein eilandje met wat wit zand deed het plaatje volledig kloppen. Het genieten kon beginnen.Na een dutje in de hangmat, was het tijd om te barbecueën. Ik dacht: "eindelijk, worstjes, saté, steak,..." maar neen de bbq lag vol met kip! De kip komt mijn oren al uit! geloof mij! En dan kwam het afscheid, met tranen! Elke lln heeft wel een traan gelaten, wel schattig om te zien!
Op zondag zijn we naar iets gelijkaardigs gegaan, colakreek, je kan het vergelijken met het ster! Een recreatiepark met hutjes en water. Ik persoonlijk vond Palulu wel veel leuker en mooier! Het had iets echt en was niet zo gemaakt! In colakreek hebben we ons op houten planken in het water gelegd om een kleurtje op te doen! Het was heerlijk tot de regen ons pretje verstoorde!Zo dit was het weekend, zoals je leest hebben we deze week niet echt veel gedaan.
Volgende week gaan we naar de Saramacastraat voor een hangmat te gaan kopen. In het weekend gaan we nog een dag uitstap maken en dan nog 1 week en mijn bezoek is er!!! Ik blij!
Maar goed, ik ga jullie laten, ik hoor jullie volgende week!!!
Warme en zonnige groeten!
xxx
What an adventure!
Dag volgers allemaal,
Hier ben ik alweer met vele Surinaamse verhalen. Kort even jullie laten wegdromen van de het zalige, lekkere warme Surinaamse weer! We hebben 2 dagen wat minder weer gehad maar de andere 5 dagen was gewoon lekker genieten van een zachte warme wind dat langs je nek blaast. De zon dat zich volop aan het geven is en lekker op je schouders brand. En af en toe een witte wolk dat gelukkige voor de zon schuift want anders is het gewoon niet uit te houden!!!! Kortom, bikini weer!!!
Dit is de laatste keer dat ik op mijn blog, het woord visum ga typen!!! Dinsdag ochtend, 8 uur staan we gepakt en gezakt klaar voor een 3uur durende tocht naar Albina. Natuurlijk was onze chauffeur 1 uur te laat. Wat had je gedacht, we zijn wel in Suriname hé! Eenmaal in de auto, startte ons avontuur. We waren al op voorhand gewaarschuwd dat de wegen naar Albina niet echt denderend waren. En inderdaad, na 1 uurtje rijden wisten we wat ze hier mee bedoelde. Lisse had het gevoel dat, wanneer ze haar lunchpakket aan het maken was, ze naar een pretpark ging. En een pretpark heeft ze gekregen ook! Hobbel hier, hobbel daar, bonk hier, knots daar,... . Man, als ik dit met mijn auto moest doen, dan kon ik hem wel naar het autokerkhof brengen. Na ongeveer 3 uur rijden kwamen we aan in Albina, onderweg zag je wel dat hier nog veel mensen in armoede leven, het was soms schrijnend om te zien. Aan de grens moesten we eerst een stempel gaan halen om het land buiten te gaan. Dan met een bootje (uitgeholde boomstam) naar Frans-Guyana, wat een leuke ervaring! Aangekomen in Frans-Guyana, kregen we weer een stempel om het land binnen te mogen. Een auto heeft ons naar het kantoor gebracht waar we een toeristenvisum konden kopen. Ik ben hier nog maar een maand en ben het al zo gewoon om links te rijden. Maar in Frans- Guyana rijden ze rechts en betalen ze met euro's raar om dat terug mee te maken! : ) Na een uurtje ging het kantoor open en kwamen we tot de constatatie dat we geen toeristenvisum nodig hadden! Dus al dat wachten was voor niks! terug naar de grenspost, weer een stempel om het land buiten te gaan. 20 Min varen met de boot en we stonden terug in Suriname en hadden eindelijk de stempel dat ons verzekerde tot 5 juni te kunnen vertoeven in het mooie Suriname! Het heeft ons heel wat bloed, zweet en tranen gekost voor eigenlijk iets heel simpel! Maar we hebben er dan toch al een avontuurtje opzitten en hebben ondertussen vanuit de auto al wat aan site seeing gedaan.
Donderdag 8 maart, een feestdag in Suriname! Holi Phagwa en iedereen zal het de avond ervoor wel horen! Muziek tot laat in de nacht, van alles verbranden hoort ook bij het ritueel. En de dag nadien allemaal met een witte t-shirt de straat op om elkaar vol te spuiten met verf en poeder! Spijtig genoeg konden we niet bij het spektakel aanwezig zijn omdat we een afspraak hadden met een meneer van Galibi. Natuurlijk was ook deze Surinamer te laat om ons de nodige informatie te geven over de 2-daagse trip dat we in de paasvakantie gaan maken. Maar daar vertel ik jullie later over!
Na donderdag komt vrijdag, terug weekend! Deze avond zijn we rustig iets gaan eten en op tijd naar huis gegaan. Want op zaterdag vond er een sportdag plaats voor de Nederlandse bezoekers op onze school. Ik heb deze dag mee begeleid en heb me kostelijk geamuseerd. We hebben deze sportdag afgesloten met een heerlijk partijtje zwemmen. Volgens de adjunct-directrice van de school ben ik al volledig gesurinamiseerd! Ik heb het juiste kleurtje al en spreek al volledig hun taaltje! Wel leuk om te horen. Later op de avond zijn we met de Belgische meiden naar de studenten-avond gegaan, lekker karaoke zingen en dansen tegen de sterren op!!! Op zondag zijn Stefanie en ik naar een heel gezellig zwembad gegaan we we lekker konden genieten op een ligbedje! Ik had toch wel even het vakantiegevoel, nog een cocktail en een knappe masseur en het plaatje klopte volledig!!
Zo dit was mijn weekje alweer! Ik hoop dat jullie mijn blog met plezier lezen en dat jullie toch wel een stukje mee kunnen genieten! Ik doe dit alvast!!!
Dikke knuffels en kussen!!!
xxx
Hier ben ik alweer met vele Surinaamse verhalen. Kort even jullie laten wegdromen van de het zalige, lekkere warme Surinaamse weer! We hebben 2 dagen wat minder weer gehad maar de andere 5 dagen was gewoon lekker genieten van een zachte warme wind dat langs je nek blaast. De zon dat zich volop aan het geven is en lekker op je schouders brand. En af en toe een witte wolk dat gelukkige voor de zon schuift want anders is het gewoon niet uit te houden!!!! Kortom, bikini weer!!!
Dit is de laatste keer dat ik op mijn blog, het woord visum ga typen!!! Dinsdag ochtend, 8 uur staan we gepakt en gezakt klaar voor een 3uur durende tocht naar Albina. Natuurlijk was onze chauffeur 1 uur te laat. Wat had je gedacht, we zijn wel in Suriname hé! Eenmaal in de auto, startte ons avontuur. We waren al op voorhand gewaarschuwd dat de wegen naar Albina niet echt denderend waren. En inderdaad, na 1 uurtje rijden wisten we wat ze hier mee bedoelde. Lisse had het gevoel dat, wanneer ze haar lunchpakket aan het maken was, ze naar een pretpark ging. En een pretpark heeft ze gekregen ook! Hobbel hier, hobbel daar, bonk hier, knots daar,... . Man, als ik dit met mijn auto moest doen, dan kon ik hem wel naar het autokerkhof brengen. Na ongeveer 3 uur rijden kwamen we aan in Albina, onderweg zag je wel dat hier nog veel mensen in armoede leven, het was soms schrijnend om te zien. Aan de grens moesten we eerst een stempel gaan halen om het land buiten te gaan. Dan met een bootje (uitgeholde boomstam) naar Frans-Guyana, wat een leuke ervaring! Aangekomen in Frans-Guyana, kregen we weer een stempel om het land binnen te mogen. Een auto heeft ons naar het kantoor gebracht waar we een toeristenvisum konden kopen. Ik ben hier nog maar een maand en ben het al zo gewoon om links te rijden. Maar in Frans- Guyana rijden ze rechts en betalen ze met euro's raar om dat terug mee te maken! : ) Na een uurtje ging het kantoor open en kwamen we tot de constatatie dat we geen toeristenvisum nodig hadden! Dus al dat wachten was voor niks! terug naar de grenspost, weer een stempel om het land buiten te gaan. 20 Min varen met de boot en we stonden terug in Suriname en hadden eindelijk de stempel dat ons verzekerde tot 5 juni te kunnen vertoeven in het mooie Suriname! Het heeft ons heel wat bloed, zweet en tranen gekost voor eigenlijk iets heel simpel! Maar we hebben er dan toch al een avontuurtje opzitten en hebben ondertussen vanuit de auto al wat aan site seeing gedaan.
Donderdag 8 maart, een feestdag in Suriname! Holi Phagwa en iedereen zal het de avond ervoor wel horen! Muziek tot laat in de nacht, van alles verbranden hoort ook bij het ritueel. En de dag nadien allemaal met een witte t-shirt de straat op om elkaar vol te spuiten met verf en poeder! Spijtig genoeg konden we niet bij het spektakel aanwezig zijn omdat we een afspraak hadden met een meneer van Galibi. Natuurlijk was ook deze Surinamer te laat om ons de nodige informatie te geven over de 2-daagse trip dat we in de paasvakantie gaan maken. Maar daar vertel ik jullie later over!
Na donderdag komt vrijdag, terug weekend! Deze avond zijn we rustig iets gaan eten en op tijd naar huis gegaan. Want op zaterdag vond er een sportdag plaats voor de Nederlandse bezoekers op onze school. Ik heb deze dag mee begeleid en heb me kostelijk geamuseerd. We hebben deze sportdag afgesloten met een heerlijk partijtje zwemmen. Volgens de adjunct-directrice van de school ben ik al volledig gesurinamiseerd! Ik heb het juiste kleurtje al en spreek al volledig hun taaltje! Wel leuk om te horen. Later op de avond zijn we met de Belgische meiden naar de studenten-avond gegaan, lekker karaoke zingen en dansen tegen de sterren op!!! Op zondag zijn Stefanie en ik naar een heel gezellig zwembad gegaan we we lekker konden genieten op een ligbedje! Ik had toch wel even het vakantiegevoel, nog een cocktail en een knappe masseur en het plaatje klopte volledig!!
Zo dit was mijn weekje alweer! Ik hoop dat jullie mijn blog met plezier lezen en dat jullie toch wel een stukje mee kunnen genieten! Ik doe dit alvast!!!
Dikke knuffels en kussen!!!
xxx
Problems in paradise, we stay 4 months or we come home earlier?
Hoi hoi,
Week 3 zit er weer op en ik heb een heleboel te vertellen! Maar eerst een kort overzicht van het weer! Maandag tot donderdag regen, regen en nog eens regen! Op amper 1 min tijd zijn we helemaal doorweekt. Jaja lach allemaal maar eens heel goed! Het grote verschil met het weer in het België is, dat ik toch lekker in mijn topje buiten kan lopen! Nu kan ik eens lachen! Na een natte donderdag komt een heerlijke zonnige vrijdag! En ja hoor dit zonnetje was ook op zaterdag en zondag van de partij! Dus op onze vrije dagen genieten we van het mooie weer en de aangename temperaturen (32°) : ) !!! Zalig genieten dus. Genoeg over het weer, volgende week hoop ik jullie nog meer jaloers te kunnen maken met de hoge temperaturen en mijn beste vriendin de ZON! alleszins beter dan sneeuw!!!
Goed, jullie zullen zich al afvragen waarom ik zo een titel heb gebruikt, wel we hebben problemen met ons visum. Volgens alle instanties in Suriname en België mogen we maar 3 maanden verblijven in Suriname. 1 Groot probleem, we hebben een retourticket voor 5 juni, dus zouden we hier nog 1 maand illegaal moeten verblijven. Mmhh, dit was toch wel een twijfel geval. Na vele telefoontjes en mails, gaan we morgen proberen de grens over te gaan, ik laat jullie zeker weten hoe dit verlopen is! Maar dat is voor volgende week!!! Hopen dat het lukt! All fingers crosses!
Tijdens de week maken we eigenlijk niet zoveel mee, we zijn dan vooral bezig met onze lessen en deze week natuurlijk ook met het visum! Ik ben op dinsdag op gesprek gegaan met mijn begeleider,Ryan Van Den Berg, van hier in Suriname. Ik heb hem mijn probleem een beetje uitgelegd over mijn mentor meneer Janki. (LO leerkracht die altijd ligt te slapen of te sms'en) Ik zou een hele maand dans moeten geven, geen probleem voor mij, maar hier ga ik niet al teveel uit leren, en dat is eigenlijk wel de bedoeling van mijn stage. Dus heb ik voorgesteld om op een andere school ook 2 dagen les te mogen geven en dit was geen probleem. Zo gezegd zo gedaan, ik ben woensdag onmiddellijk naar die school gegaan en heb gevraagd of het een probleem zou zijn dat ik hier ook les kwam geven. De directeur stond te springen om mij deze kans te geven en de leerkrachten hebben mij dan ook met open armen ontvangen! Het zijn hier toch allemaal schatjes hoor!
Ik had gehoopt mijn mentor deze dag te ontmoeten maar helaas pindakaas, ze was ziek! Dus had ik een afspraak gemaakt voor haar vrijdag te ontmoeten. Op donderdag ben ik op MULO Kwatta gaan les geven. Ik heb een initiatie zumba gegeven en dat vonden de leerlingen allemaal heel fijn! Deze dag kwam Lisse met de leuke boodschap thuis dat ik morgen (vrijdag dus) al les moest geven omdat de leerkracht nog altijd ziek was. Ik in allerijl een les gemaakt, dit was niet evident omdat ik niet wist wat voor materiaal er aanwezig was en waar de lln mee bezig waren. Dus heb ik maar wat spelvormen rond werpen en vangen gegeven. In de hoop dat het materiaal dat ik nodig had aanwezig zou zijn. En geluk had ik, mijn lessen zijn zonder strubbelingen verlopen en de leerlingen waren enorm enthousiast en deden heel goed mee! Wat wil je nu met zo een leuke leerkracht als ik!! ; ) Genoeg over school, op naar het weekend!
Zaterdag zijn Stefanie en ik met de bus naar de stad gegaan, een dagje shoppen zou onze zinnen wat verzetten, even weg van het stress gebeuren rond het visum. Aangekomen in de Domineestraat , de winkelstraat van Paramaribo, begonnen onze ogen al te fonkelen. De ene klerenwinkel na de andere en we hadden eindelijk geluk dat deze winkels open waren. Na enkele winkels kwamen we aan in het paradijs voor vrouwen. Je kan het al raden, schoenen, slippers, ballerina's, handtassen, ... . Man, ik wist gewoon niet waar ik eerst moest kijken, zoveel keus, en toch zonder een enkele aankoop de zaak verlaten! Dat hadden jullie zeker niet verwacht! Ondertussen waren we 2 hele toffe meiden tegengekomen. Stefanie kende deze 2 nog van op de info-avond. Samen een pintje "jaja, je leest het goed" een pintje gaan drinken in een lokale bar aan de waterkant. We hadden 1 literfles parbo-bier op 3 meiden opgedronken. Na enkele minuten kwam de barvrouw ons een 2 fles brengen, een traktatie van een jonge man die wat verder aan een tafeltje zat. We hebben op zijn gezondheid geklonken en dronken de hele fles leeg. Je gaat het nooit geloven maar daar stond de bar vrouw alweer met een fles, nu was het een fles bier van een van zijn vrienden. Dus we hebben op anderhalf uur 3 liter bier op 3 vrouwen gedronken. Niemand zal dit willen geloven, maar ik zal het bewijzen als ik terug ben in België! Ik ben me hier aan het trainen!! héhé... : ) Later op de avond zijn we naar een kleine kroegentocht gaan maken. Begonnen in een cocktailbar en geëindigd in een plaatselijk danscafé! Man hier heb ik mijn ogen de kost kunnen geven. Ik had voor Booty een bepaalde dansstijl in gedachten en heb deze nooit in België teruggevonden, maar hier is mijn fantasie toch wel werkelijkheid geworden! Ze hadden hier zelf geen bootymuziek voor nodig, R&B en hip hop was al voldoende. Over seks op de dansvloer gesproken ; )
Na een tijdje begonnen we zelf ook wat te dansen weliswaar op de Belgische manier, maar dit vonden ze blijkbaar ook aantrekkelijk! Op een bepaald moment vond ik dat de heren een beetje handtastelijk werden en zijn we naar buiten gegaan. De cafébaas had dit gezien en heeft ons verteld dat hij vanaf volgende week security zou hebben. Eerst zien en dan geloven! Dat heb ik toch wel al wat geleerd hier in Suriname! Geloof niet alles en iedereen!
Zondag weer een aangename temperatuur en een overheerlijk zonnetje dat ons tegemoet kwam.Dus de ideale moment om een plonske te maken in het aangename water. Suzy is ons komen halen met haar camionette. Natuurlijk was er maar plaats voor 1 persoon en we zijn met 3. Je zal het al zien aankomen hé. 2 Mensen moeten achterin de laadbak. Wat was dat een avontuur! Veel gelachen en plezier gemaakt deze dag, dat was lang geleden. We hadden even de tijd om al onze problemen te vergeten en een mooi kleurtje op te doen! Wat later op de avond zijn we naar de Roopram, eten gaan afhalen en hebben we dit bij Suzy thuis gaan opeten. We dachten snel thuis te zijn en in ons bedje te kruipen maar een lekke band deed onze nog even dromen van een heerlijke matras. Gelukkig kan Suzy haar plan trekken en was het op enkele minuten weer in opgelost! Eindelijk thuis, nu snel naar dromenland!
Zo dit was week 3, het gaat echt wel snel voorbij! Voor jullie misschien niet zo maar voor mij wel hoor!!!
Ik ga het hierbij laten! See you later alligator! Dikke knuffels en Surinaamse kussen.
Emily
Week 3 zit er weer op en ik heb een heleboel te vertellen! Maar eerst een kort overzicht van het weer! Maandag tot donderdag regen, regen en nog eens regen! Op amper 1 min tijd zijn we helemaal doorweekt. Jaja lach allemaal maar eens heel goed! Het grote verschil met het weer in het België is, dat ik toch lekker in mijn topje buiten kan lopen! Nu kan ik eens lachen! Na een natte donderdag komt een heerlijke zonnige vrijdag! En ja hoor dit zonnetje was ook op zaterdag en zondag van de partij! Dus op onze vrije dagen genieten we van het mooie weer en de aangename temperaturen (32°) : ) !!! Zalig genieten dus. Genoeg over het weer, volgende week hoop ik jullie nog meer jaloers te kunnen maken met de hoge temperaturen en mijn beste vriendin de ZON! alleszins beter dan sneeuw!!!
Tijdens de week maken we eigenlijk niet zoveel mee, we zijn dan vooral bezig met onze lessen en deze week natuurlijk ook met het visum! Ik ben op dinsdag op gesprek gegaan met mijn begeleider,Ryan Van Den Berg, van hier in Suriname. Ik heb hem mijn probleem een beetje uitgelegd over mijn mentor meneer Janki. (LO leerkracht die altijd ligt te slapen of te sms'en) Ik zou een hele maand dans moeten geven, geen probleem voor mij, maar hier ga ik niet al teveel uit leren, en dat is eigenlijk wel de bedoeling van mijn stage. Dus heb ik voorgesteld om op een andere school ook 2 dagen les te mogen geven en dit was geen probleem. Zo gezegd zo gedaan, ik ben woensdag onmiddellijk naar die school gegaan en heb gevraagd of het een probleem zou zijn dat ik hier ook les kwam geven. De directeur stond te springen om mij deze kans te geven en de leerkrachten hebben mij dan ook met open armen ontvangen! Het zijn hier toch allemaal schatjes hoor!
Ik had gehoopt mijn mentor deze dag te ontmoeten maar helaas pindakaas, ze was ziek! Dus had ik een afspraak gemaakt voor haar vrijdag te ontmoeten. Op donderdag ben ik op MULO Kwatta gaan les geven. Ik heb een initiatie zumba gegeven en dat vonden de leerlingen allemaal heel fijn! Deze dag kwam Lisse met de leuke boodschap thuis dat ik morgen (vrijdag dus) al les moest geven omdat de leerkracht nog altijd ziek was. Ik in allerijl een les gemaakt, dit was niet evident omdat ik niet wist wat voor materiaal er aanwezig was en waar de lln mee bezig waren. Dus heb ik maar wat spelvormen rond werpen en vangen gegeven. In de hoop dat het materiaal dat ik nodig had aanwezig zou zijn. En geluk had ik, mijn lessen zijn zonder strubbelingen verlopen en de leerlingen waren enorm enthousiast en deden heel goed mee! Wat wil je nu met zo een leuke leerkracht als ik!! ; ) Genoeg over school, op naar het weekend!
Zaterdag zijn Stefanie en ik met de bus naar de stad gegaan, een dagje shoppen zou onze zinnen wat verzetten, even weg van het stress gebeuren rond het visum. Aangekomen in de Domineestraat , de winkelstraat van Paramaribo, begonnen onze ogen al te fonkelen. De ene klerenwinkel na de andere en we hadden eindelijk geluk dat deze winkels open waren. Na enkele winkels kwamen we aan in het paradijs voor vrouwen. Je kan het al raden, schoenen, slippers, ballerina's, handtassen, ... . Man, ik wist gewoon niet waar ik eerst moest kijken, zoveel keus, en toch zonder een enkele aankoop de zaak verlaten! Dat hadden jullie zeker niet verwacht! Ondertussen waren we 2 hele toffe meiden tegengekomen. Stefanie kende deze 2 nog van op de info-avond. Samen een pintje "jaja, je leest het goed" een pintje gaan drinken in een lokale bar aan de waterkant. We hadden 1 literfles parbo-bier op 3 meiden opgedronken. Na enkele minuten kwam de barvrouw ons een 2 fles brengen, een traktatie van een jonge man die wat verder aan een tafeltje zat. We hebben op zijn gezondheid geklonken en dronken de hele fles leeg. Je gaat het nooit geloven maar daar stond de bar vrouw alweer met een fles, nu was het een fles bier van een van zijn vrienden. Dus we hebben op anderhalf uur 3 liter bier op 3 vrouwen gedronken. Niemand zal dit willen geloven, maar ik zal het bewijzen als ik terug ben in België! Ik ben me hier aan het trainen!! héhé... : ) Later op de avond zijn we naar een kleine kroegentocht gaan maken. Begonnen in een cocktailbar en geëindigd in een plaatselijk danscafé! Man hier heb ik mijn ogen de kost kunnen geven. Ik had voor Booty een bepaalde dansstijl in gedachten en heb deze nooit in België teruggevonden, maar hier is mijn fantasie toch wel werkelijkheid geworden! Ze hadden hier zelf geen bootymuziek voor nodig, R&B en hip hop was al voldoende. Over seks op de dansvloer gesproken ; ) Na een tijdje begonnen we zelf ook wat te dansen weliswaar op de Belgische manier, maar dit vonden ze blijkbaar ook aantrekkelijk! Op een bepaald moment vond ik dat de heren een beetje handtastelijk werden en zijn we naar buiten gegaan. De cafébaas had dit gezien en heeft ons verteld dat hij vanaf volgende week security zou hebben. Eerst zien en dan geloven! Dat heb ik toch wel al wat geleerd hier in Suriname! Geloof niet alles en iedereen!
Zondag weer een aangename temperatuur en een overheerlijk zonnetje dat ons tegemoet kwam.Dus de ideale moment om een plonske te maken in het aangename water. Suzy is ons komen halen met haar camionette. Natuurlijk was er maar plaats voor 1 persoon en we zijn met 3. Je zal het al zien aankomen hé. 2 Mensen moeten achterin de laadbak. Wat was dat een avontuur! Veel gelachen en plezier gemaakt deze dag, dat was lang geleden. We hadden even de tijd om al onze problemen te vergeten en een mooi kleurtje op te doen! Wat later op de avond zijn we naar de Roopram, eten gaan afhalen en hebben we dit bij Suzy thuis gaan opeten. We dachten snel thuis te zijn en in ons bedje te kruipen maar een lekke band deed onze nog even dromen van een heerlijke matras. Gelukkig kan Suzy haar plan trekken en was het op enkele minuten weer in opgelost! Eindelijk thuis, nu snel naar dromenland! Zo dit was week 3, het gaat echt wel snel voorbij! Voor jullie misschien niet zo maar voor mij wel hoor!!!
Ik ga het hierbij laten! See you later alligator! Dikke knuffels en Surinaamse kussen.
Emily
Abonneren op:
Posts (Atom)